BORYSÓW
KSIĄDZ HENRYK HLEBOWICZ
W czerwcu 1941 r. na terenach Białorusi zajętych przez wojska hitlerowskie nastało chwilowe zelżenie terroru. Nastąpiło wielkie ożywienie religijne. Na prośby miejscowej ludności arcybiskup Jałbrzykowski skierował szereg księży na tereny Komisariatu generalnego Białoruś. Pierwszym z nich był ks. Henryk Hlebowicz.
Podobnie jak inni księża, doskonale zdawał sobie sprawę z niebezpieczeństwa, na jakie się naraża i – podobnie jak inni – będąc wiernym swoim przekonaniom i pragnieniu służenia wszystkim wiernym, świadomie podjął taką decyzję: "Powtarzam za św. Pawłem: żyć dla mnie, to Chrystus, a umrzeć dla Niego, to szczęście wieczne! I to jest nasza siła ludzi wierzących w Chrystusa, czego pozbawieni są ludzie niewierzący".
22.09.1941 r. ks. Hlebowicz rozpoczął służbę w 3 parafiach: Chotajewicze, Korzeń i Okołowo, leżących na północ od Mińska. Jako katolicki ksiądz, udzielał pomocy wszystkim potrzebującym, także tym, których prześladowały niemieckie władze. Nie zważał na ostrzeżenia, pełnił swoją misję odważnie i nigdy nie odmawiał ludziom schronienia na terenie parafii, nigdy nie odmówił prośbom miejscowych wiernych o modlitwę w języku polskim. Za swoją postawę został aresztowany i przekazany żandarmerii hitlerowskiej, a 3 maja 1941 r. spełnił akt złożenia swego życia w ofierze za ratowanie wiary w duszach młodzieży – za działania wrogie wobec władzy został rozstrzelany w lesie koło Borysowa.
